کاش خبر از این دل تنگم داشتی / کاش خبر از غصه و آهم داشتی
این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
باز باران بی ترانه ، گریه های بی بهانه میخورد بر سقف قلبم
یادم آید روی ماهت باورت شاید نباشد که دلم تنگ است برایت.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
درون دل که پیدانیست ، پراز زندان و زندانیست ، تورا محکوم دل کردم
نمی دانم دلیلش چیست ، سبب شاید همین باشد بدون تو نباید زیست!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بیهوده مکن عمر گران صرف رفیقان / عمر صرف کسی کن که دلش جان تو باشد
امروز کسی محرم اسرار کسی نیست / ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
احساس تو چون طراوت باران است / بر زخم شکوفه های گل درمان است
هر وقت که در هوای تو می چرخم / انگار نفس کشیدنم آسان است.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خطی کشید روی تمام سوال ها / تعریف ها، معادله ها، احتمال ها
خط ها به هم رسید و به یک جمله ختم شد / با عشق ممکن است تمام محال ها
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در شکار معرفت با عشق پیمان بسته ایم / در میان عاشقان ما عاشق دل خسته ایم
در جواب بی وفایی ، مهربانی کرده ایم / مهربانی را به رسم معرفت طی کرده ایم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خاک من gel شود و gol شکفد از gel من ، تا باد مهر تو بیرون نرود از del من ای gol من.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خدا یکتاست ، قلب تنهاست ، عمر تکرار لحظه هاست و کسی که اینو میخونه عزیز دل ماست.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوره ، دوره ی تنهایی دستها نیست ... دوره ، دوره ی تنهایی دلهاست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در سایه ی دلشکستگی پیر شدم / غم خوردم و با غمت نمک گیر شدم
تا آمدم آشنای قلبت باشم / گفتی که من از غریبه ها سیر شدم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نکنه پنجره ت رو یکی ببنده ! نازنین
نکنه چشمکت رو بدزدن از شب زمین
بی تو من جایی ندارم تو تموم آسمون
بی تو من سایه ی یک ستاره ام ! فقط همین
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اشک چشام جمع شده ؛ یواش یواش سنگ شده ؛ خبرنداری چه اندازه دلم برات تنگ شده!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خاطره تنها مدرکی است که فراموشی را محکوم می کند ، پس بمان در خاطرم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوست مزرعه ی سرسبزی است که با امید و عشق
در آن بذر می افشانی و با سپاس آن را درو میکنی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش میشد در سایه ی مژگانت
لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن
چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به یاد هم بودن قشنگترین هدیه ای است که نیازی به با هم بودن نداره
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
با نزدیک شدن ماه رمضون این سوال باز پیش میاد که :
خدایا فرو دادن این همه بغض روزه رو باطل نمی کنه !؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
این ناز که می کنی خریدن دارد / این دل به هوای تو تپیدن دارد
این قصه شبیه بهترین خاطره ها / هر روز برای من شنیدن دارد